Αλλάζει ο άνθρωπος όταν αγαπιέται

Αλλάζει ο άνθρωπος όταν αγαπιέται. Ημερεύει το σύμπαν μέσα του.

Όλοι μεσοπέλαγα αρμενίζουμε. Ο καθένας από εμάς σηκώνει το δικό του φορτίο, δαμάζει τον δικό του καιρό, παλεύει με τα δικά του κύματα. Και πολλές φορές αυτά τα κύματα τον πνίγουν, τι τον πνίγουν δηλαδή.. τον κατασπαράζουν. Μα και πάλι βρίσκει τον τρόπο και τα πηδάει.

Και ψάχνει την Ιθάκη του

Όλοι την Ιθάκη μας ψάχνουμε. Μα κι ο Οδυσσέας άμα το σκεφτείς, η αγάπη δεν τον κράτησε ζωντανό; Και αγαπήθηκε πολύ εκείνος.

Αλλάζει ο άνθρωπος όταν αγαπιέται!

Ημερεύει κατιτίς στη ματιά του. Γαληνεύουν τα σωθικά του. Το χαμόγελο του γίνεται πιο πλατύ. Τα πρωινά του γίνονται σαν πιο ζεστά, πιο ηλιόλουστα.

Μα να σου πω και κάτι; Θέλει να αλλάξει. Όλοι θέλουμε να αλλάξουμε, όταν πρόκειται για την αγάπη.

Ο άνθρωπος που αγαπιέται είναι γεμάτος με φως, ελπίδα, υπομονή, επιμονή, προσμονή, δύναμη και αισιοδοξία. Δεν έχει άλλη επιλογή.

Ίσως, κάποια στιγμή η αγάπη να συρρικνώνεται, ποτέ όμως δεν πεθαίνει. Γι αυτό και ο άνθρωπος, ποτέ δεν είναι πιο πληθωρικός, παρά μόνο όταν αγαπιέται… Ίσως, τελικά, η αγάπη να είναι και το νόημα της ζωής.

Μα και η αγάπη… θα πρέπει να είναι δίκαιη με τον άνθρωπο. Θα πρέπει να την ακούει, να την βλέπει, να την αισθάνεται. Να μη την μαντεύει, ούτε να τη ζητάει και οπωσδήποτε να μην την ζητιανεύει!