Kalli Τον Αύγουστο που μου χρωστάς τον ξέχασες!
Χιλιοτραγουδισμένος μήνας, που τον περιμένουμε όλο τον χρόνο. Τότε που τα κορμιά είναι πιο μαυρισμένα, τα ποτά πιο μεθυστικά και οι μουσικές πιο δυνατές.
Ο μήνας που τα όνειρα είναι πιο επιτρεπτά και τα θαύματα πιο πιθανά!
Πριν σου πω τι μου χρωστάς, θα σου πω μια μικρή ιστορία για κάτι χρωστούμενα
«Ζούσε κάποτε σε ένα μικρό νησί ένα παλικάρι, το οποίο νοίκιαζε το δωμάτιο του σε μια όμορφη κοπέλα. Οι δύο νέοι ερωτευτήκαν και δώσανε το πρώτο τους ραντεβού σε μια ακρογιαλιά του νησιού, σε ένα δειλινό του Αυγούστου. Η κοπέλα πήγε στο ραντεβού της –καθώς πιο ερωτευμένη μαζί του απ’ ότι εκείνος- μα ο νεαρός δεν πήγε. Το ξέχασε! Τότε εκείνη γυρίζοντας πίσω απογοητευμένη, αποφάσισε να μη φύγει από κοντά του και σκέφτηκε να καθυστερήσει την πληρωμή του ενοικίου της, ώστε να τον ξανά δει σύντομα. Οι μέρες περνούσαν, ώσπου μια μέρα βρήκε στην πόρτα της το εξής σημείωμα:
“Μου χρωστάς έναν Αύγουστο”
Τότε κι εκείνη αμέσως πήγε στη δική του πόρτα αφήνοντας του το δικό της σημείωμα:
“Μου χρωστάς έναν Αύγουστο”
Και οι δύο χρωστούσαν κάτι. Η κοπέλα χρήματα και ο νεαρός ένα ραντεβού. Η απόσταση τους; Μια αγάπη δρόμος…
Όλοι μας χρωστάμε κάτι. Κάπου. Άλλοι χρωστάνε χρήματα, άλλοι συγνώμες, άλλοι λέξεις που δεν είπαν και άλλοι στιγμές.
Εσύ χρωστάς σε μένα
Σε μένα που δε σου ζήτησα ποτέ τίποτα μα σε άφηνα να μου παίρνεις. Να παίρνεις τις ανάσες μου, τον ύπνο μου, τα κομμάτια μου και την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου.
Σε μένα που έγινα κολλητή φίλη με το λίγο σου κι ας λαχταρούσα το πολύ σου.
Σε μένα που απέκτησα ένα σωρό ανάρμοστες συμπεριφορές για να έρθω πιο κοντά σου.
Σε μένα που είπα τόσα «δεν πειράζει», μέχρι που πειράχτηκε κι αυτό.
Μου χρωστάς έναν Αύγουστο
Έναν Αύγουστο ζεστό σαν εκείνο το πρώτο σου χάδι μέσα στο καταχείμωνο.
Έναν Αύγουστο, να χωρέσω μέσα του εσένα με εμένα. Να σε ζήσω για μια φορά, να με ζήσεις για μια φορά. Για μια στιγμή.. να δούμε πώς είναι!
Να σου γεμίσω έναν Αύγουστο με μπόλικη γεύση καρπούζι, άρωμα mai-tai, χρυσά ηλιοβασιλέματα και ολόγιομα φεγγάρια.
Να σε γεμίσω με ανεμελιά, ακρογιαλιές και χρώματα. Να σου τραγουδήσω λέξεις και να σου φωνάξω γέλια.
Να χωρέσω μέσα όλο το σκοτάδι σου και να σου δώσω κάτι από φως.
Χωρίς αναλύσεις και επεξηγήσεις. Δεν τις χρειαζόμαστε άλλωστε.
Μου χρωστάς την καρδιά του καλοκαιριού, αφού με τη δική σου δεν υπήρξες γενναιόδωρος.
Και που ξέρεις..
Μπορεί να μας ταιριάζει, να μας αρέσει.
Μπορεί μάλιστα, έτσι να διαγράψεις το «τεφτέρι» σου και να μη μου χρωστάς πια.. και μετά αν θέλεις ξανά φεύγεις.
Άλλωστε εσύ πάντα φεύγεις.
Αποκλειστικό προνόμιο των δειλών, βλέπεις.
* Αυτό το κείμενο μου το αφιερώνω σε έναν δικό μου Αύγουστο!
#stayinlove
Κάλλη Σβώλου
Ας μιλήσουμε για αγάπες σε μέρες βροχής
Το λάθος που θέλεις να κάνεις, κάνε το καλά και πολύ. Έτσι, για την αλητεία
Έλα και στην ομάδα μας Votanistas – Η Ομάδα μας για να μοιραζόμαστε τα μυστικά της φύσης και να κάνουμε παρεούλα
Κάνε like και στη σελίδα μας στο facebook Votanistas για να μη χάνεις τα καινούρια μας άρθρα
