“Θυμάρι ρίχνω στις φωτιές”…

Οι περισσότεροι το έχουμε στο μυαλό μας σαν κάτι που προκαλεί «φούντωμα», όπως η φλόγα στη φωτιά ή η αυτοπεποίθηση.

Το ξέρεις ότι το θυμάρι είναι γνωστό ως το φυτό με τις περισσότερες ευεργετικές ιδιότητες;

Μάλιστα, θεωρείται σύμβολο της δύναμης και της ανδρείας! Τι είναι όμως αυτό που το καθιστά τόσο ιδιαίτερο και εκτιμάται τόσο πολύ από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα;

Που το συναντάμε;

Το φυτό βρίσκεται σε χώρες της Μεσογείου, της Ασίας και της Βόρειας Αμερικής, ενώ υπάρχουν και καλλωπιστικές ποικιλίες θυμαριού που καλλιεργούνται σε κήπους. Στην Ελλάδα υπάρχουν 23 αυτοφυή είδη και τα πιο σημαντικά είναι:

1. Αγριοθυμάρι. Θύμος ο κεφαλωτός, που βρίσκεται σε πολλές βραχώδεις, ορεινές, ξηρές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας.
2. Χαμοθρούμπι. Θύμος ο γραπτός, που τον βρίσκουμε σε διάφορες πεδινές περιοχές και λιβάδια της Μακεδονίας και της Θράκης.
3. Σμάρι. Θύμος ο αττικός ή θυμάρι της Aττικής. Βρίσκεται σε διάφορες βραχώδεις περιοχές της Αττικής, της Αχαΐας, Κορινθίας και Ολύμπου.

Ιστορία & Παράδοση

Το θυμάρι παίρνει το όνομα του από το αρχαιοελληνικό «θύω» που σημαίνει θυμιατίζω/ευωδιάζω/βγάζω καπνούς αλλά και θυσιάζω. Οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν για το κάψιμο θυμιαμάτων στου βωμούς κατά τη διάρκεια τελετών θυσίας λόγω της μυρωδιάς του. Επιπλέον, το θυμάρι μαζί με μέλι και ξίδι αποτελούσε ένα μείγμα για να τονώσουν την εγκεφαλική λειτουργία.

Φαίνεται να υπάρχει στενή σχέση με τον θυμό που για τους αρχαίους δε σήμαινε την οργή αλλά τη ζωτική δύναμη και την βούληση. Μάλιστα, για τον Πλάτωνα ο θυμός αποτελεί ένα από τα τρία μέρη της ψυχής, την κινητήρια δύναμη της ανδρείας.

Ο Μέγας Αλέξανδρος αλλά και άλλοι πολεμιστές το χρησιμοποιούσαν πριν τις μάχες για να αποκτήσουν θάρρος και ανδρεία.

Ήταν φυτό αφιερωμένο στη θεά του έρωτα Αφροδίτη, αφού πιστευόταν πως προκαλεί ή ενισχύει την ερωτική διάθεση. Τον 16ο αιώνα, οι γυναίκες πρόσφεραν στους αγαπημένους τους σούπα με τριμμένο θυμάρι και μπύρα ως αφροδισιακό, ενώ παράλληλα την ίδια εποχή, το χρησιμοποιούσαν κατά της μελαγχολίας γεμίζοντας τα μαξιλάρια του ασθενή με θρυμματισμένο θυμάρι.

Ο Πλίνιος το 77μ.χ συνιστούσε κομπρέσες από θυμάρι και ξίδι, για την αντιμετώπιση των πονοκεφάλων. Το χρησιμοποιούσε επίσης, για τα δαγκώματα των φιδιών και των τσιμπημάτων των εντόμων. Οι Σουμέριοι, πριν από 5.500 χρόνια το χρησιμοποιούσαν ως καρύκευμα και φάρμακο, οι Αιγύπτιοι για τη μουμιοποίηση, ενώ οι Ρωμαίοι στο μπάνιο τους για ενεργητικότητα. Κατά τον μεσαίωνα, το θυμάρι έγινε γνωστό για τη θεραπευτική του δράση στους πνεύμονες και στους βρόγχους.

 Ένα απόσπασμα από Κρητική μαντινάδα:

“Αρισμαρί και ρίγανη, φασκομηλιά, φλισκούνι,
θύμος, μυρθιά και καντιφές μ’ ανοιξανε τ’ αρθούνι.”

Οι χρήσεις του θυμαριού

Το κύριο συστατικό του αιθέριου ελαίου του είναι η θυμόλη ή αλλιώς καμφορά του θυμαριού και έχει χρήσεις στην αρωματοποιία και στην οδοντιατρική. Εφαρμόζεται επίσης, στη σύγχρονη βιομηχανία φαρμάκων και καλλυντικών. Είναι ιδιαίτερα αγαπητό βότανο, όχι μόνο στη φαρμακευτική αλλά και στη μαγειρική. Γενικά, είναι ένα φυτό με τονωτικές ιδιότητες.

Στη φαρμακευτική:

  • Η θυμόλη (το αιθέριο έλαιο του) έχει αντισηπτική και αντιμικροβιακή δράση και χρησιμοποιείται και στις μυκητιάσεις
  • Επουλωτικές ιδιότητες
  • Σπασμολυτική δράση
  • Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της γρίπης, του βήχα, του πονόλαιμου, του άσθματος και της βρογχίτιδας (και των υπολοίπων φλεγμονών του αναπνευστικού)
  • Βοηθάει την ερωτική αναζωογόνηση
  • Με στοματικές πλύσεις βοηθάει στη στοματική υγιεινή κατά της κακοσμίας, της ουλίτιδας, της τερηδόνας και της οδοντικής πλάκας
  • Βοηθάει στη καλή λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος
  • Καταπολεμά το άγχος, την ψυχική και σωματική εξάντληση, την αϋπνία και την κατάθλιψη
  • Τονώνει την εγκεφαλική λειτουργία, το νευρικό σύστημα, την πνευματική διαύγεια καθώς και το ανοσοποιητικό
  • Καταπραΰνει δερματικά προβλήματα
  • Δυναμώνει το τριχωτό της κεφαλής
  • Οι εντριβές με το θερμαντικό διάλυμά του ή η χρήση του στο μπάνιο, ανακουφίζουν από ρευματικές παθήσεις και μυϊκούς πόνους

Στη μαγειρική:

Το θυμάρι και οι αποξηραμένοι ανθοί του, χρησιμοποιούνται ως μπαχαρικό για τον αρωματισμό διαφόρων φαγητών σε ψάρια, κρέατα, ζυμαρικά, τυριά. Επιπρόσθετα, το θυμάρι αρωματίζει σούπες και σάλτσες με ρίγανη και μαντζουράνα, ενώ ταιριάζει πολύ και σε ψητές μελιτζάνες και πιπεριές φούρνου.

Προσωπικά, το θυμάρι το λατρεύω και το χρησιμοποιώ σε πολλά φαγητά. Τα νοστιμίζει εξαιρετικά. Ρίχνω τα φύλλα του φρέσκα, κατευθείαν από τη γλάστρα, όμως μπορείς και να το αποξηράνεις και να το έχεις μαζί με τη ρίγανη.

Μπορείς να βάλεις το δικό σου θυμάρι σε γλάστρα στο μπαλκόνι ή τον κήπο και έτσι να καταναλώνεις φρέσκα τα φύλλα του με τις πολλαπλές χρήσεις και ιδιότητες του.

Το θυμάρι είναι ένα από τα καλύτερα μελισσοτροφικά φυτά.Αποτελεί αγαπητό φυτό για τις μέλισσες, οι οποίες μας χαρίζουν το υπέροχο θυμαρίσιο μέλι εξαιρετικής ποιότητας.

Διάβασε ακόμη:

Οι ευεργετικές ιδιότητες του δεντρολίβανου

Μελισσόχορτο: Το φυτό της νεότητας και της μακροζωίας

Μαντζουράνα: Ένα φυτό – πηγή ονείρων

Έλα και στην ομάδα μας Βότανα και Αρωματικά φυτά – Ζούμε υγιεινά για να μοιραζόμαστε τα μυστικά της φύσης και να κάνουμε παρεούλα

Κάνε like και στη σελίδα μας στο facebook Votanistas για να μη χάνεις τα καινούρια μας άρθρα