Ο ελληνικός πολιτισμός εμφανίστηκε γύρω στο 700 π.Χ. Στην αρχαία ελληνική ιατρική, οι Έλληνες γιατροί χρησιμοποιούσαν ορθολογική σκέψη όταν έκαναν χρήση της ιατρικής. Αυτή η προσέγγιση εξακολουθεί να επηρεάζει ακόμη και σήμερα την ιατρική.
Οι Έλληνες γιατροί στράφηκαν στην εξάρτηση της θεϊκής παρέμβασης για θεραπεία σε πρακτικές και φυσικές λύσεις. Ορισμένες από τις θεωρίες τους συνεχίζουν να επηρεάζουν την παρούσα επιστημονική και ιατρική σκέψη.
Οι αρχαίοι Έλληνες αγκάλιασαν την έννοια του «υγιούς νου σε ένα υγιές σώμα» και η άποψή τους για την ιατρική ενσωμάτωσε τόσο τη σωματική όσο και την πνευματική ευεξία.
Η πιο γνωστή και ίσως η πιο σημαντική προσωπικότητα στην αρχαία ελληνική ιατρική ήταν ο Ιπποκράτης, τον οποίο γνωρίζουμε σήμερα ως “ο πατέρας της ιατρικής”.
Ιατρική & Μαθηματικά
Στους πρώτους καιρούς της αρχαίας Ελλάδας, η ιατρική δεν ήταν ακόμα ένα καθορισμένο θέμα. Με την πάροδο του χρόνου, οι ειδικοί σε άλλους τομείς έφεραν γνώση στον τομέα της υγείας και καθιέρωσαν την πειθαρχία της ιατρικής.
Ο Πυθαγόρας που έζησε τον 6ο αιώνα π.Χ., ήταν μαθηματικός που έφερε τη θεωρία του αριθμού στις φυσικές επιστήμες.
Οι οπαδοί του πίστευαν ότι οι αριθμοί είχαν ακριβείς έννοιες, ειδικά οι αριθμοί 4 και 7.
Σημείωσαν ότι:
- Το 7 x 4 είναι 28, το μήκος του σεληνιακού μήνα και ο έμμηνος κύκλος
- Το 7 x 40 είναι 280, ο αριθμός των ημερών μιας πλήρους εγκυμοσύνης
- Πίστευαν επίσης –κάτι που ισχύει μέχρι και σήμερα- ότι ένα μωρό που γεννήθηκε τον έβδομο μήνα, και όχι τον όγδοο, θα είχε καλύτερη υγεία
- Η περίοδος απομόνωσης 40 ημερών του μωρού και της μητέρας, για την αποφυγή της μόλυνσης από ασθένειες, προέρχεται από την ιδέα ότι ο αριθμός 40 είναι ιερός
Πολιτισμός και φιλοσοφία
Οι αρχαίοι Έλληνες διψούσαν για λογικές συζητήσεις και ήταν περίεργοι για το «γιατί υπήρχαν τα πράγματα και γιατί συνέβησαν τα γεγονότα». Αυτή η περιέργεια άνοιξε το δρόμο για σημαντικές εξελίξεις στα μαθηματικά και στην επιστήμη.
Αρχαία αρχεία δείχνουν ότι ίδρυσαν μια πρώιμη ιατρική σχολή το 700 π.Χ., όπου ξεκίνησαν την πρακτική της παρατήρησης ασθενών που ήταν άρρωστοι. Ο Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης (5ος π.Χ αιώνας), ένας από τους πιο επιφανείς φυσικούς φιλοσόφους και ιατρικούς θεωρητικούς της αρχαιότητας, εργάστηκε εκεί και έγραψε ευρέως για την ιατρική.
Φαίνεται ότι ήταν το πρώτο πρόσωπο που αναρωτιέται για τις πιθανές εσωτερικές αιτίες της ασθένειας. Πρότεινε ότι η ασθένεια μπορεί να οφείλεται σε περιβαλλοντικά προβλήματα, στη διατροφή και στον τρόπο ζωής.
Οι Έλληνες της αρχαιότητας ήταν σπουδαίοι έμποροι και σχετικά πλούσιοι. Προωθούσαν και απολάμβαναν πολιτιστικές δραστηριότητες, όπως ποίηση, δημόσιες συζητήσεις, πολιτική, αρχιτεκτονική, γλυπτική, κωμωδία και δράμα. Η γραφή τους ήταν φωνητική, που σημαίνει ότι μπορούσαν να διαβάσουν δυνατά. Αυτή ήταν μια πιο ευέλικτη μορφή γραπτής επικοινωνίας και ευκολότερη στην κατανόηση από τα ιερογλυφικά.
Πόλεμος και Ολυμπιακοί Αγώνες
Δύο κρίσιμοι παράγοντες που ενθάρρυναν τους αρχαίους Έλληνες να αναζητήσουν θεραπεία και να προάγουν την υγεία, ήταν η στρατιωτική δραστηριότητα και ο αθλητισμός.
Σε πολέμους, οι γιατροί εργάστηκαν για να θεραπεύσουν πληγές, να αφαιρέσουν ξένα σώματα και να φροντίσουν για τη γενική υγεία των στρατιωτών.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, οι οποίοι άρχισαν στην αρχαία Ελλάδα, έθεσαν την ανάγκη να διατηρούνται υγιείς, να προωθήσουν τη φυσική κατάσταση και να αποτρέψουν τραυματισμούς.
Οι τεχνικές περιελάμβαναν τη χρήση ελαιολάδου για την αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος και την πρακτική της προθέρμανσης του αθλητή πριν τον αγώνα για να αποφύγει τον τραυματισμό.
Φύση έναντι δεισιδαιμονίας
Στην αρχαία ελληνική ιατρική, ανταποκρίθηκαν σε ασθένειες με φυσικές θεραπείες. Μέχρι τότε, οι εγκυμοσύνη και οι προσπάθειες απωθήσεως των κακών πνευμάτων, ήταν η πιο δημοφιλείς μορφές της ιατρικής.
Περίπου 300 π.Χ., ο Μέγας Αλέξανδρος είχε μετατρέψει την Ελλάδα σε μια τεράστια αυτοκρατορία που εξαπλώθηκε στη Μέση Ανατολή. Οι Έλληνες έχτισαν την πόλη της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο, μετατρέποντάς την σε ένα τεράστιο κέντρο εκπαίδευσης και μάθησης.
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν και σέβονταν τους θεούς τους, αλλά η επιστήμη σταδιακά προσπάθησε να εξηγήσει τους λόγους και τις λύσεις για ασθένειες και άλλες πτυχές της ζωής.
Τα τέσσερα υγρά
Ο Εμπεδοκλής πρότεινε την ιδέα ότι όλη η φυσική ύλη αποτελείται από τέσσερα στοιχεία:
- τη γη
- το νερό
- τον αέρα
- τη φωτιά
Αυτή η ιδέα των τεσσάρων στοιχείων ώθησε τους αρχαίους Έλληνες γιατρούς να καθιερώσουν τη θεωρία των τεσσάρων χυμών ή υγρών:
- αίμα
- φλέγμα
- κίτρινη χολή
- μαύρη χολή
Στη συνέχεια αναπτύχθηκε η ιδέα πως για καλή υγεία θα πρέπει να βρίσκονται σε ισορροπία αυτά τα τέσσερα. Έπειτα, συνέδεσαν κάθε υγρό με μια εποχή, ένα όργανο, μια ιδιοσυγκρασία και ένα στοιχείο.
Humor | Organ | Temper | Season | Element |
Black bile | Spleen | Melancholy | Cold | Dry earth |
Yellow bile | Lungs | Phlegmatic | Cold and wet | Water |
Phlegm | The head | Sanguine | Warm and wet | Air |
Blood | Gallbladder | Choleric | Warm and dry | Fire |
Η θεωρία ανέπτυξε ότι όταν όλα τα υγρά ισορροπούν και αναμιγνύονται σωστά, το άτομο θα βιώσει τέλεια υγεία. Κατά συνέπεια, η ασθένεια θα συνέβαινε όταν κάποιος είχε πάρα πολύ ή λίγο από ένα από τα υγρά.
Αυτή η θεωρία παρέμεινε δημοφιλής στη Δυτική Ευρώπη μέχρι τον 17ο αιώνα. Ωστόσο, ενώ οι αρχαίοι Έλληνες προωθούσαν την ιατρική με πολλούς τρόπους, η θεωρία των υγρών αποτέλεσε εμπόδιο στην πρόοδο της ιατρικής πρακτικής.
Μόλις 2000 χρόνια αργότερα οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η θεωρία ήταν ψευδής.
Ο Ιπποκράτης, πατέρας της δυτικής ιατρικής
Ο Ιπποκράτης από την Κω (460-370 π.Χ.), που ίδρυσε Ιατρική Σχολή, συνέβαλε σημαντικά στην ιατρική, για θέματα που εξακολουθούν να υφίστανται σήμερα. Μέχρι τότε, η ιατρική ήταν μέρος της φιλοσοφίας και της πρακτικής των τελετουργιών, των εγκυμοσύνης και της αποφυγής των κακών πνευμάτων.
Ο Ιπποκράτης και οι συνεργάτες του έγραψαν το «Ιπποκράτειο Σώμα», το οποίο περιλάμβανε περίπου 60 αρχαία ελληνικά ιατρικά έργα. Αυτοί οι πρώτοι γιατροί προώθησαν τη συστηματική μελέτη της κλινικής ιατρικής και μελετούσαν τις ασθένειες εξετάζοντας άμεσα τον ζωντανό άνθρωπο.
Σήμερα, ο όρκος του Ιπποκράτη είναι ένας όρκος που λαμβάνουν οι γιατροί και άλλοι επαγγελματίες υγείας όταν πληρούν τις προϋποθέσεις.
Ορκίζονται να κάνουν την ιατρική δεοντολογικά και ειλικρινά
Ιατρική πρακτική και έρευνα
Δύο διάσημοι Έλληνες φιλόσοφοι, ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.) και ο Πλάτωνας (424-348 π.Χ.) κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ανθρώπινο σώμα δεν είχε καμία χρησιμότητα στη μετά θάνατον ζωή.
Αυτή η σκέψη διαδόθηκε και επηρέασε τους Έλληνες γιατρούς. Έτσι ξεκίνησαν με συστηματικό τρόπο να μαθαίνουν για το εσωτερικό του ανθρώπινου σώματος.
Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, οι επιστήμονες αρχίζουν να αναλύουν τα νεκρά σώματα και να τα μελετούν. Μερικές φορές, άνοιγαν και σώματα εν ζωή. Αυτό το είδος έρευνας οδήγησε στα ακόλουθα συμπεράσματα:
- ο εγκέφαλος και όχι η καρδιά ελέγχει την κίνηση των άκρων
- το αίμα μετακινείται μέσω των φλεβών
Ωστόσο, δεν σημείωσαν ότι το αίμα κυκλοφορεί στο σώμα.
Ο Θουκυδίδης (460-395 π.Χ.), κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι προσευχές ήταν αναποτελεσματικές κατά των ασθενειών και των πληγών και ότι η επιληψία είχε επιστημονική εξήγηση που δεν είχε τίποτα να κάνει με θυμωμένους θεούς ή κακά πνεύματα.
Με την πάροδο του χρόνου οι Έλληνες γιατροί και οι μελετητές αναζητούσαν όλο και πιο φυσικές θεωρίες για την αιτία των ασθενειών.
Διάγνωση και θεραπεία
Οι γιατροί της Ελλάδας κάνανε κλινικές παρατηρήσεις με λεπτομερή φυσική εξέταση.
Τα βιβλία του Ιπποκράτη καθοδηγούσαν για τη διεξαγωγή της εξέτασης και για το ποιες ασθένειες πρέπει να εξετάσουν ή να αποκλείσουν.
Αφήνοντας τη μαγεία, άρχισαν να αναζητούν φυσικές αιτίες.
Οι Έλληνες γιατροί έγιναν ειδικοί βοτανολόγοι και συνταγογράφοι φυσικών θεραπειών.
Πίστευαν ότι η φύση και όχι η δεισιδαιμονία, ήταν ο καλύτερος θεραπευτής.
Κατά την προσπάθεια εξισορρόπησης της φυσικής θερμοκρασίας ενός ασθενούς:
- κρατούσαν ζεστό τον ασθενή που είχε κρυολογήσει
- κρατούσαν στεγνούς και δροσερούς , τους ιδρωμένους ασθενείς με πυρετό
- προκαλούσαν αιμορραγία στους ασθενείς για να αποκατασταθεί η ισορροπία του αίματος
- καθάριζαν έναν ασθενή, δίνοντάς του καθαρτικά ή διουρητικά ή κάνοντάς τα να κάνουν εμετό, για να αποκαταστήσει την ισορροπία της χολής
Τα δύο πρώτα ισχύουν στη σύγχρονη ιατρική, το τρίτο όχι και το τέταρτο εξαρτάται από την ασθένεια του ατόμου.
Οι γιατροί συνέστησαν επίσης τη μουσική και το θέατρο ως θεραπείες για ψυχικές και σωματικές ασθένειες. Δες εδώ: Πώς θεραπεύει η μουσική – Τι λένε οι ερευνητές
Παρά τη μετάβαση σε φυσικά και όχι πνευματικά φάρμακα, πολλοί γιατροί έκαναν έκκληση στους θεούς, αν οι θεραπείες τους δεν λειτουργούσαν.
Δημόσια υγεία
Υπήρχαν ιδιωτικά και δημόσια λουτρά, μερικά σε περιοχές με ζεστό νερό πηγής.
Για τη δημόσια υγεία:
- διατηρούσαν μια σταθερή θερμοκρασία
- καθάριζαν τα δόντια τους
- πλενόντουσαν τακτικά
- διατηρούνταν σε καλή φυσική κατάσταση
- έτρωγαν υγιεινά
Στην αρχαία ελληνική ιατρική, πίστευαν επίσης ότι είναι ωφέλιμο να κάνουμε πράγματα με μέτρο
Η αρχαία ελληνική σκέψη και φιλοσοφία άνοιξε το δρόμο για σημαντική πρόοδο στην ιατρική. Όταν γεννήθηκε ο Γαληνός, αυτός και άλλοι γιατροί βοήθησαν στη διάδοση των ελληνικών ιδεών για την ιατρική, στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και πέραν αυτής.
Ως αποτέλεσμα, πολλά από αυτά που δίδαξαν και έμαθαν οι αρχαίοι Έλληνες για την ιατρική εξακολουθούν να υπάρχουν ως βάση για τη σύγχρονη επιστημονική ιατρική.
Πηγή: MedicalNewsToday
Διάβασε ακόμη: Επιστημονική έρευνα: Μπαχαρικά και βότανα αντί για αλάτι
Έλα και στην ομάδα μας Βότανα και Αρωματικά φυτά – Ζούμε υγιεινά για να μοιραζόμαστε τα μυστικά της φύσης και να κάνουμε παρεούλα
Κάνε like και στη σελίδα μας στο facebook Votanistas για να μη χάνεις τα καινούρια μας άρθρα